robin's reaction on the message of Veldman
written on 26 Jan 99, at 16:49 is:

> ROBIN, wat een kanjer van een gedicht!
> Kwispel je dit zo uit de losse mouw o
> of ben je er eens goed voor gaan zitten?
>
> Hoe kwam je toch op het idee!!!

Nou, kijk, ik lag dus in bed gisteren, om een uur of een, en toen
kon ik niet slapen, toen heb ik in een half uurtje (de meeste tijd
ging zitten in het verzamelen van de namen) dat gedicht
geschreven.
En hoe kwam ik erop?
Nou, ik heb een kortstondige platonische affaire gehad van twee
dagen superverliefdheid met iemand, maar die heeft een hele zooi
kinderen en een aardige vent en dat kan dan niet volgens de
gevestigde orde. Dus schreef ik dus gedichten voor haar en af en
toe doe ik dat nog.
Toen lag ik te denken aan haar en toen liep ik ineens in de duinen
vlakbij een bos en zag een kruijt groeien(een beetje een begin van
een droom) Maya is ook al zoon hele mooie intelligente moeder
met vriend, daar begin ik niets tegen. Dus toen had ik er al twee,
toen kwam Ed, een leuke gozer voorbij en dacht ik, nou kan ik al
die anderen ook niet laten gaan. Han bijvoorbeeld en natuurlijk
Grmbl, waar ik laats gezelli mee heb gegeten. Toen zat ik te
denken aan de overigen en het viel me op dat er ook een koning bij
zat. Bij een koning hoort een kasteel, een slot, in een vestingstadje en
daar zag ik een slagboom voor de poort staan. Daar aangekomen, kwam de
bakker aan en moest aan de rumoerige ketelappers broden uitdelen anders
kwam ie der niet langs. Afijn, toen ik in het slot aangekomen was zag ik
een grote duiventil vol met eenden, waarvan er eentje ontsnapte. Het
waaide erg en daardoor was de geur van het viswater van de koninklijke
tuinen erg sterk, het rook naar vis. Verder zag ik nog een kippenhok waar
een grote rode haan zichzelf vastgeworsteld had in een bos prikkende
doornen.

Er kwam een man op mij af uit Manheim, die begon een heel
verhaal te vertellen over een nieuw soort vlas, wat leek op
wolvenhaar, maar dat kon je gewoon op de akker telen, daar bleken
goede lonten voor kaarsen van gemaakt te kunnen worden. Een
gek verhaal was het wel, een beetje merkwaardig, haar kun je niet
telen, laat staan kweken. Toen ie over iets anders merkwaardigs
begon ben ik maar verder gelopen.

Het was markt die dag, dus het was niet de enige koopman die
daar te vinden was. Een oude zeeman uit westbroek stond te
vertellen van zijn reizen over de wereldzeeen. Hij was in Lubeck
geweest en vertelde over zijn avonturen en zoektocht naar
glimmende stenen.

Plotseling zag ik een blinde man lopen, die achtervolgt werd door
een hele rij kinderen. Ze kwamen van Hamelen, dat hadden ze
inmiddels weten te vinden. Ze waren nu opzoek naar een
geneeskrachtige bron die op een berg zou moeten ontspringen. In
die bron zouden zoetwaterkreeften wonen, die heel intelligent zijn
en in simbiose leven met zoetwaterslakken.

Toen ik zo door het vestingstadje liep, hoorde ik paardengetrappel
en gehinnik. Een groot bruin paard met grote krullende manen liet
de grond trillen. Hij schrok van een bal die over de straat rolde, een
grote spinachtige vrouw schreeuwe luid, haar kind kwam nog net optijd
voorbij het grote paard. Het bleek een begrafenisoptocht. De pastoor liep
achter de lijkkoets en door de snelheid van het stoppen viel zijn
metershoge kruis boven op de kist.

In de verte was een ander opstootje te zien. Op deze drukke
marktdag kwamen de veldmannen, wel vier stuks in diverse
gedaanten. Zij schoten veel op beren en kwamen de huiden hier
duur verkopen.
Uit een cafe kwam een dronken vent, zijn vrouw heidi schreeuwde
hem na, "jan, drink toch niet zo veel"

Nou karin, zo ben ik er dus op gekomen.
Toen ik klaar was heb ik daarna heerlijk geslapen.

robin